Problemy stawów skroniowo-żuchwowych - przyczyny, objawy
RehBabka - Fizjoterapia Warszawa
Malwina Zielińska
Stawy skroniowo-żuchwowe
Stawy skroniowo-żuchwowe zapewniają nam ruch paszczą, który jest potrzebny i do gryzienia i do ziewania i do gadania.
Jednak zdarza się, że zużywamy te stawy w sposób nieprawidłowy i nieświadomie sobie szkodzimy.
Żucie gumy, gryzienie długopisu
Objawy, z jakimi najczęściej może borykać się pacjent to: klikanie lub podwichanie żuchwy, trudności w otwarciu bądź zamknięciu ust, napięcie obszaru twarzy.
Co może powodować tego typu dolegliwości? Wiele rzeczy, które robimy nieświadomie! Mogą to być nasze codzienne nawyki, np. częste żucie gumy oraz parafunkcje, czyli na przykład gryzienie długopisu. Poza nawykami powodem mogą być także interwencje chirurgiczne, takie jak wyrywanie ósemek.
Stres, zgrzytanie zębami
Przyczyn dysfunkcji, które sięgają poza jamę ustną, również możemy znaleźć i to wcale nie mało. Są to choćby napięcia w obszarze samej głowy, np. po uderzeniach czy wypadkach, które mogą zaburzać pracę mięśni dookoła twarzy, np. żwaczy.
Stres również nie jest obojętny dla tego rejonu. Człowiek, który nie może rozładować emocji pokazuje je przez ciało, między innymi zaciskając zęby. Dlatego osoby zestresowane często dużo szybciej zużywają szkliwo, niż mógłby wskazywać na to ich wiek, a niekontrolowanym zgrzytaniem zębami mogą nawet budzić w nocy swoich partnerów/partnerki.
Słaba stabilizacja
Innym czynnikiem wpływającym niekorzystnie na stawy skroniowo-żuchowe jest słaba stabilizacja centralna (core). Jeśli brakuje w ciele siły wówczas dorzucamy jej sobie wszystkim innym, nawet mięśniami twarzy! Każdy chyba widział kiedyś osobę podnoszącą ciężary, która idzie na rekord w rwaniu. Jak wygląda wówczas twarz sportowca? Jest łagodna i zrelaksowana? No nie bardzo. Widać, że pod wpływem bardzo dużego oporu nawet jego oblicze ciężko pracuje.
Fizjoterapia stawów skroniowo-żuchwowych
Co fizjoterapia może zaproponować osobom borykającym się z problemami stawów skroniowo-żuchwowych? Całkiem sporo. Jedną z najważniejszych rzeczy jest znalezienie przyczyny dysfunkcji. Jeśli okaże się, że jest nią paszcza, to tam trzeba podjąć procedury naprawcze.
Terapia zawiera zarówno techniki zewnętrzne, np. na czepiec ścięgnisty, mięsień skroniowy, żwacz, praca na kościach czaszki, jak i wewnętrzne, takie jak normalizacja napięć mięśni skrzydłowych, praca na szwie podniebiennym czy mobilizacja samego stawu.